Sinop şiirleri

Sinop
Dalgaların taradı saçlarını çocukların
Sabah çiyinde öykündük başkaldırıya
Âşıklar
Turuncu gözlü bir tutku için
Deli padişahının oğluna koştular
-Helesaya çıkmış-

Üç tekerlekli bisiklete binmişti
-İkisi batmış tuzlu sulara-
Pedalsız akşamlarda yakaladık
Gençlik düşlerimizi
Şimdi müze olan top sahasında

Bak nasıl ağlamakta kaleyazısı
Midye kabuğunda kilitli
Direngen anılara

Bir sevda masalında kaldı umut
Bir masal sevdasında yaşam
Şimdi kimler görür seslerini
Dünden kalan
Yakut gözlü hamsilerin

Yırtılan deniz mi?
Ciğeri mi takaların


Ayhan Altay








Sinop Sahilinde
Bir akşam üstü Sinop sahilin de
Çay bahçesinde oturmuş etrafı seyrediyorum
Bulutlar gökyüzünü kaplamış
Hava kararmakta bakıyorum
İskelenin ışıkları yanmakta sisli, sisli
Her taraf cıvıl, cıvıl
Âşıklar caddesi işte bir misli
Bir taraftan org çalıyor ahes li
İnsanlar sahilde doyasıya dolaşıyor hevesli
Çocuklar eğleniyor sahil parkın da
Yaşlı bir amca yakmış sigarasını karşım da
Bir taraftan da çayını yudumlamak ta
Sağa sola bakıyor
Kim bilir neler geçirmekte içinden amcada
Balıkçılar kenarda taze balık diye bağırır dururken
Bir taraf tan mısırcı seslenmek de
Taze mısırlarım var sıcak, sıcak kokusu vurur
İnsanlar memnun görünür hayatından her zaman
Bu güzelim yerlerde sevenler sevgilileriyle kol kola
Ben ise tek başıma
Böyle olmasını istedim kendim de düşüncelerim karmaşık
Ve de cevapsız arıyorum doğru yolu kendi başıma
Seviyorum her güzel olayı anlamı var ise
İşte yine bir günde böyle geçiyor Sinop sahilinde
Ben bensiz ve de sensiz
Sinop kalesi sessiz mi SESSİZ


Ali Koca







Bir Çocuk Ağlıyor
Köşe başında bir çocuk ağlıyor,
Elinde kurumuş yarım simidi,
Üşümüş çıplak ayakları mosmor,
Aç ve uykusuz besbelli...

Çocuklar parklarda koşuşuyor,
Okulun zili çınlıyor kulaklarda,
Emsalleri sınıflara doluşuyor,
O, kimsesiz ve garip sokaklarda.

Kimsesizliği o seçmedi,
O istemedi böylesi korkunç dramı,
“Okuyup öğretmen olacağım” derdi,
En ağır şekilde öğrendi yaşamı.

Önünde ayarı bozuk bir baskül,
Poşetinde üç beş tane kağıt mendil,
Sen utanma, mağrur ol, her zaman gül,
Utansın sizi bu duruma düşüren sefil...

(Sinop-27.04.2007)


Leyla İnan


Cansuyum
Sevdana düştüm hep aklımdasın,
Hava gibi su gibi muhtacım sana,
Doğ artık ne olur, sen güneşimsin,
Yıllardır hasretim, hasret sana.

Yüreğimin en güzel yerindesin,
Her zaman kulağımda çınlar sesin,
Neredeysen gel rüyalarımdaki resim,
Yıllardır hasretim, hasret sana.

Büyüledi beni gördüğüm rüya,
Hani bekletmeden gelecektin ya,
Gel gül yüzlüm öpeyim doya doya
Yıllardır hasretim, hasret sana.

Hayallerimde yaşadın yıllar boyu,
Susuz ve kuraktı gönlümdeki kuyu,
Gelişinle dirildim oldun cansuyu,
Yıllardır hasretim, hasret sana.

(Sinop-17.05.2007)


Leyla İnan





Sinop Kalesinden Bakarken
SİNOP KALESİNDEN BAKARKEN

Saçları kılçıktır toprakta sevişmekten
Ağızlarında memleket kurumuş çökelek kokusu
Secde eden dudaklarda ahirzaman korkusu
Kayıpzaman ufkunda ölüm tortusu
Duvarlarda okunan
Mahkumların kederli ketum iç sıkıntıları
Denizin üstünde ışık huzmeleridir.
Gün görmemiş dizelerinde Sabahattin Ali’nin
İnce Burun Feneri’nde bir fırtınada
Eserken Anadolu Yaylalarına
Düşer Trakya’da toprağa
Sürmene Bıçağı’nın bilenme sesi
Keskin şeytani
İki dize arasında
Tedirgin idam telgrafları.

Bir kelebek havalanır kendiliğinden
Ölüm muştular anlayamazsın
Havalanır yosunlu duvarlardan
Sesler duyulur hala sefer davullarından
Paslı top sesleriyle mazgallardan
Martılar fışkırır.

Şadırvandan gelmese de su şırıltısı
Duvara vuran Kara Deniz’in azgın sesidir
Geçmişten geleceğe bağıran
Mahkumların onulmaz nefesidir
Burası karanlığın uykuya yattığı yerdir.

Nisan 1999 Sinop


Hürdoğan Aydoğdu